2. ทุกขสูตร

ว่าด้วยอริยสัจ 4

[279] กรุงสาวัตถี. ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย เราตถาคตจัก
แสดงทุกข์ เหตุเกิดแห่งทุกข์ ความดับทุกข์ และข้อปฏิบัติให้ถึงความดับ-
แห่งทุกข์ แก่เธอทั้งหลาย ขอเธอทั้งหลายจงฟัง.
[280] ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ทุกข์คืออะไร ? ทุกข์มีคำที่จะพึง
กล่าวว่า คือ อุปาทานขันธ์ 5. อุปาทานขันธ์ 5 นั้นคืออะไร ? คือ
อุปาทานขันธ์คือรูป ฯลฯ อุปาทานขันธ์คือวิญญาณ ภิกษุทั้งหลาย นี้
เราตถาคตเรียกว่า ทุกข์.
[281] ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ก็เหตุเกิดแห่งทุกข์คืออะไร ?
คือตัณหานี้ ที่ให้เกิดในภพใหม่ ไปด้วยกันกับความกำหนัดด้วยอำนาจ
แห่งความเพลิดเพลิน เพลิดเพลินนักในอารมณ์นั้น ๆ ได้แก่ กามตัณหา
ภวตัณหา วิภวตัณหา ภิกษุทั้งหลาย นี้ เราตถาคตเรียกว่า ทุกขสมุทัย.
[282 ] ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ก็ความดับแห่งทุกข์คืออะไร ?
คือความดับโดยการสำรอกตัณหานั้น นั่นแหละไม่มีเหลีอ การสละ การ
สลัดทิ้ง การปล่อยไป การไม่อาลัยใยดี. ภิกษุทั้งหลาย
นี้เราตถาคตเรียกว่า ทุกขนิโรธ.
[283 ] ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ก็ข้อปฏิบัติให้ถึงความดับแห่งทุกข์
คืออะไร ? คืออริยมรรคมีองค์ 8 นี้เอง ได้แก่ สัมมาทิฏฐิ ฯลฯ
สัมมาสมาธิ. ภิกษุทั้งหลาย นี้เราตถาคตเรียกว่า ทุกขนิโรธคามินีปฏิปทา.
จบ ทุกขสูตรที่ 2